Afgelopen woensdag heeft Ronduit Open raadslid Thieu Wagemans bekend gemaakt om persoonlijke redenen per 1 februari 2024 te stoppen als raadslid van de gemeente Leudal. Het bestuur en de fractie van Ronduit Open hebben alle begrip voor dit besluit en wensen hem en Els veel sterkte toe. Thieu is sinds 1986 raadslid namens Ronduit Open. In de jaren 2002 tot 2007 is hij wethouder en locoburgemeester in de gemeente Heythuysen.

Kernwaarden van Ronduit Open zoals openheid, verzet tegen onrecht, constructief-kritisch en opkomen voor wat kwetsbaar is belijdt Thieu Wagemans niet alleen met de mond maar brengt hij ook in de praktijk in zijn politieke handelen. De bereidheid om zich als raadslid en commissielid grondig in zaken te verdiepen en geen genoegen te nemen met beleidsteksten zijn voor hem altijd een vanzelfsprekendheid. Thieu beschikt over een gigantische dossierkennis en de gave van het woord. Door het vele-vele ombudswerk dat Thieu zonder aanziens des persoons heeft gedaan weet hij als geen ander hoe het beleid van de gemeente in de praktijk uitwerkt en dit vertaalt zich naar zijn inbreng in de raad en commissie.

Ronduit Open vindt het heel, heel, jammer nu al afscheid te moeten nemen van Thieu als raadslid, als commissielid en als steun en toeverlaat van iedereen binnen de fractie. Op Thieu kun je altijd een beroep doen. Ronduit Open is Thieu veel dank verschuldigd voor zijn jarenlange inzet voor de mensen, de gemeente en de partij. Wie Ronduit Open zegt, zegt Thieu Wagemans. En dat zal altijd zo blijven.

Thieu bedankt!

Tiemen Brouwer, namens het bestuur van Ronduit Open.

Stan Backus, namens de fractie Ronduit Open.

_____________________________________________________

De brief van Thieu:

Aan: Burgemeester

Cc: Raadsleden, Raadsgriffie, College

Heythuysen, 10 januari 2024

Geachte Burgemeester, beste Desirée,

Hierbij meld ik, dat ik heb besloten met ingang van 1 februari 2024 mijn lidmaatschap van de Gemeenteraad te beëindigen. De thuissituatie en de rol van mantelzorger eisen alle aandacht op en hebben mij de afgelopen  maanden tot de conclusie gebracht dat dit niet langer te combineren is met het raadslidmaatschap, althans met  de wijze waarop ik vind dat het raadslidmaatschap moet worden ingevuld. Ik zal de laatste weken gebruiken om nog diverse zaken af te wikkelen en dossiers over te dragen aan fractiegenoten.

Ik stel nadrukkelijk geen prijs op een formeel afscheid en vraag daar begrip voor. Allereerst is de aanleiding tot beëindiging van het raadslidmaatschap weinig vreugdevol. Daarnaast leert de ervaring dat het veranderen van bestaande praktijken en routines uiterst lastig is. Dat heeft veel energie gekost en vaak weinig opgeleverd. Mijn basismotief om me met politiek bezig te houden, is steeds geweest om de afstand tussen burgers en bestuur te verkleinen. Echter, het juridisch en op regels georiënteerd denken en handelen is de laatste jaren sterker  geworden en de afstand tussen burgers en bestuur is eerder vergroot dan verkleind.

Naarmate de oriëntatie op regels sterker is, neemt de aandacht voor wat burgers betekenisvol vinden af en wordt de ontvankelijkheid voor de wereld buiten de regels minder. Op de tweede plaats blijft er dan minder ruimte over voor innovaties. Wanneer vernieuwende voorstellen worden getoetst aan geldende regels, herhalen we het verleden in plaats van de toekomst te ontwerpen. Vernieuwing stuit voortdurend op juridische bezwaren. Op de derde plaats bieden formele regels volop verschuilmogelijkheid bij problemen: “Ik heb me aan de regels gehouden, dus mij valt niets te verwijten”. Een dergelijke houding bemoeilijkt evaluaties en het lering trekken uit fouten, die nu eenmaal altijd en overal en door iedereen op zijn tijd worden gemaakt.

Die problematiek rond regels is niet uniek voor Leudal. Vaak geven uitspraken van rechters aanleiding om definities in bijvoorbeeld bestemmingsplannen nog verder te detailleren. Communicatie tussen overheid en burgers krijgt dan steeds meer het karakter van juridisch geredeneer. Rechtvaardigheid wordt een kwestie van vaardigheid in het recht. Die problematiek doet zich het meest indringend en herkenbaar voor op gemeentelijk niveau. Gemeenteraden zouden hier daadkrachtig stelling tegen moeten innemen.  Dat gebeurt echter te weinig. Er heerst binnen het openbaar bestuur een cultuur van braafheid: de regels regeren.    

Men kan kritiek hebben op hoe een gemeente functioneert, maar in laatste instantie ligt de verantwoordelijkheid bij de gemeenteraad. De gemeenteraad is als hoogste orgaan van een gemeente aan zet om problemen niet alleen te identificeren, maar ook op te lossen. Ik wens de raad in de toekomst toe dat er de openheid is om problemen te benoemen, los te komen van discussies over regels, bevoegdheden en partijpolitiek, en voorts een cultuur van vernieuwing, inspiratie en gedeelde verantwoordelijkheid.

Daarbij realiseer ik me zeer wel dat de wijze waarop een raadslid zijn of haar functie invult, onderling sterk kan verschillen. De één zal zich vooral richten op het vaststellen van beleidsnota’s, een ander zal veel aandacht geven aan de controlerende taak van de gemeenteraad en weer anderen zullen hun rol van volksvertegenwoordiger centraal stellen. Dat zijn individuele keuzes die uiteraard moeten worden gerespecteerd. Immers, het zijn in laatste instantie de raadsleden zelf die bepalen hoe zij de functie van raadslid invullen.

Het heeft niet ontbroken aan goede bedoelingen en er zijn ook heel veel  voorstellen voor verandering geweest om de band tussen overheid en burger te versterken. Echter, vaak hadden die het karakter van wijzigingen binnen het formele overheidsbolwerk, zonder dat de rol van burgers daardoor werd versterkt. Die benadering werkt naar mijn overtuiging niet. Het zijn vaak herschikkingen binnen het formele overheidsdomein, zonder dat ze de kloof tussen overheid en burger overbruggen, althans verkleinen. En dat laatste vormt in mijn ogen de kern. Kiezen voor meer rechters en meer ambtenaren lost dat probleem niet op. Dan bestrijd je slechts symptomen. Als metafoor: je kunt weliswaar de tafelschikking veranderen, maar daardoor neemt de kwaliteit van het eten niet toe.  

Tot slot.

Ik dank de vele leden van Raden, Colleges,  Commissies en tal van andere overlegverbanden en ook de medewerkers die ik in de loop der jaren heb ontmoet. Ik realiseer me daarbij als geen ander, dat we in politiek en bestuur  elkaar nu eens moeten dragen en op andere momenten  moeten vérdragen. Het ga jullie allen en in het bijzonder onze gemeente goed!

Bovenal dank ik de kiezers die mij in al die jaren ruimhartig hun vertrouwen hebben gegeven. Zonder voldoende vertrouwen is er geen toegang tot het politieke domein. Burgers hebben mij in sterke mate gestimuleerd mijn raadswerk te blijven uitvoeren. Ik ben dankbaar voor de waardering die ik daarbij heb mogen ervaren.   

Die dank gaat heel bijzonder ook uit naar al diegenen binnen Ronduit Open, die de inspiratie hebben gedeeld om in de gemeentepolitiek actief te zijn. Ik had en heb grote waardering voor de interne cultuur binnen Ronduit Open, waarin er ruimte is voor verschil van opvattingen en waarin discussies stevig konden zijn, maar waarin onderliggende waarden, zoals verzet tegen onrecht,  opkomen voor het kwetsbare en openheid steeds weer oriëntatie en richting gaven.

Ik dank verder Els voor het feit dat ze mij in al die jaren volop de ruimte heeft gegeven voor de politieke activiteiten en ondersteund heeft op lastige momenten. Vanaf nu is die situatie anders en omgekeerd: mijn aandacht zal exclusief zijn gericht op de thuissituatie.

Met hartelijke groeten,

Thieu Wagemans, tot 1 februari 2024 raadslid Leudal.